اثر پوتریسین و تیمار گرمایی بر کیفیت پس از برداشت میوة گلابی (pyrus communis) رقم اسپادونا

در این مطالعه، اثر کاربرد قبل و پس از برداشت پوتریسین به همراه تیمار گرمایی بر کیفیت و عمر انبارمانی میوة گلابی رقم اسپادونا بررسی شده است. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایة طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام شد. میوه ها طی فصل رشد در 3 مرحله به ترتیب 30، 60 و 90 روز بعد از تمام گل با 4 سطح پوتریسین (0، 5/0، 1 و 2 میلی‏مولار) مه‏افشانی شدند. همان میوه‏ها پس از برداشت در پوتریسین (در همان غلظت‏های قبل از برداشت) و آب گرم در 3 سطح (40 و 50 درجة سانتی‏گراد و شاهد) به مدت 5 دقیقه غوطه ور شدند. میوه‏ها بعد از تیمار در سردخانه با دمای 1 ±0 درجة سانتی‏گراد و رطوبت نسبی 80 ـ 85 درصد به مدت 21 هفته نگهداری شدند. میوه‏ها هر سه هفته یک بار از انبار خارج و از نظر خصوصیات مختلف کمّی و کیفی مثل کاهش وزن، سفتی بافت میوه، ph، اسیدیتة قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول و شاخص طعم اندازه‏گیری شده قرار گرفتند. نتایج نشان داد کاربرد 1 و 2 میلی مولار پوتریسین در زمان داشت و پس از برداشت سبب حفظ سفتی بافت میوه، کاهش از دست دادن آب میوه از طریق پوست و نیز کند کردن روند تغییرات ph و اسیدیتة قابل تیتراسیون نسبت به شاهد شدند. همچنین مواد جامد محلول و شاخص طعم در میوه های تیمار شده در ابتدای آزمایش کمتر از نمونه های شاهد بودند، در حالی که در مراحل پایانی مقادیر مواد جامد محلول بیشتر از شاهد بودند. تیمار گرمایی 40 و50 درجة‏ سانتی‏گراد به مدت 5 دقیقه سبب افزایش مواد جامد محلول و شاخص طعم شدند، اما تأثیر معناداری بر کاهش وزن، سفتی بافت میوه، ph و اسیدیتة قابل تیتراسیون نداشتند.